عاطفه تقی زاده چیمه؛ سمیه رباط میلی
چکیده
ازدواج به‌عنوان مبدا تشکیل خانواده، پرورش‌دهنده شخصیت آدمی است و به‌عنوان یک گروه کوچک طبیعی پیوسته موردتوجه بوده است. از میان تمام روابط مهم در زندگی، رابطة زناشویی از پراهمیت‌ترین روابط برای بهزیستی انسان‌هاست. یک رابطة زناشویی مطلوب یک رابطة صمیمی و قابل‌اعتماد است که احساس عمیقی از ارتباط و تعلق را ایجاد می‌کند. پژوهش حاضر ...
بیشتر
ازدواج به‌عنوان مبدا تشکیل خانواده، پرورش‌دهنده شخصیت آدمی است و به‌عنوان یک گروه کوچک طبیعی پیوسته موردتوجه بوده است. از میان تمام روابط مهم در زندگی، رابطة زناشویی از پراهمیت‌ترین روابط برای بهزیستی انسان‌هاست. یک رابطة زناشویی مطلوب یک رابطة صمیمی و قابل‌اعتماد است که احساس عمیقی از ارتباط و تعلق را ایجاد می‌کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین عزت‌نفس و رضایت زناشویی با میانجیگری ناگویی هیجانی و مهارت-های ارتباطی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان متأهل دانشگاه‌های شهر تهران که حداقل یک سال از زمان عقدشان گذشته بود تشکیل دادند که از میان آنها تعداد 212 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به پرسش‌نامه‌های رضایت زناشویی انریچ (EMS)، عزت‌نفس روزنبرگ (SES) ، ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-20) و مهارتهای ارتباطی کویین دام (CSTR) پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت.) 62/1=df/2، 975/0= CFI، 966/0= GFI و 054/0= RMSEA). نتایج نشان داد که مهارتهای ارتباطی اثر مثبت و ناگویی هیجانی اثر منفی و معناداری بر رضایت زناشویی دارند. مهارتهای ارتباطی رابطه بین عزت‌نفس و رضایت زناشویی را به طور مثبت و معنادار میانجیگری می‌کند و عزت‌نفس با میانجیگری ناگویی هیجانی توانست به طور مثبت بر رضایت زناشویی اثر بگذارد (P<0.05) نتایج همچنین نشان داد عزت نفس به صورت مثبت و معنادار با رضایت زناشویی رابطه دارد. با توجه به اینکه رضایت زناشویی از مهم‌ترین تعیین‌کننده‌های کارایی یک خانواده است، توجه به عوامل مؤثر بر آن از اهمیت بالایی برخوردار است.
